home > φιλοσοφία > ο μεγαλύτερος κερδοσκόπος
home > φιλοσοφία > ο μεγαλύτερος κερδοσκόπος
με μια ματιά : τι σας προσφέρουμε
[ποιοί
είμαστε] [επικοινωνία] [φιλοσοφία]
[αποτελέσματα] [ faq`s
]
[ νέα *] [Χρηματιστήριο
live]
[χρηματιστήριο αθηνών] [ευρώ-νομισματικά]
[φορολογία] [λεξικό*] [links]
*under construction
Διαβάσετε με προσοχή την πολύ
διδακτική ιστορία,ασχέτως αν καταλάβετε ή όχι όλες τις
λεπτομέρειες,η οποίες μάλλον
δεν είναι γνωστές στους "νεοφώτιστους" της Σοφοκλέους.
Αλλά αυτό δεν έχει μεγάλη σημασία.
Σημασία έχει να καταλάβετε το γενικό συμπέρασμα.
Ο μεγαλύτερος κερδοσκόπος όλων των εποχών (1997)
Ποιός είναι ο μεγαλύτερος κερδοσκόπος
στο ελληνικό χρηματιστήριο ; Ιδού το ερώτημα που ετέθη
στη σύσκεψη του χρηματιστηριακού
ρεπορτάζ. Οι απόψεις έπεφταν βροχή απ`όλες τις πλευρές.
"Είναι ο Αντρίκος,που με τον
"αέρα" τα τελευταία χρόνια,πρέπει να έχει βγάλει μια περιουσία",
έλεγε η μια πλευρά .
"Μα αυτός χροκόπησε όταν του
την έστησε ο Βασίλης στη Βαλκάν.Έκλεισε το αέρα και ανέβαζε το
χαρτί με limit up επι δύο εβδομάδες,
τον ανάγκασε να πάει στον επιχειρηματία γονατιστός και να αγο-
ράσει τα χαρτιά όσο-όσο,έλεγε
η άλλη πλευρά.
"Όχι, είναι ο Αντώνης με τον
Μεσοχωρίτη,που τον πήρε στις από χιλιάρικο και τον πήγε 3.000δρχ.,
είπε κάποιος άλλος. (Σημ.: σιγά
τα λάχανα,θα έλεγε ο "επενδυτής" του 1999. Ο επενδυτής του 2000
όμως ;)
Η απάντηση ήρθε αμέσως : "Στις
3000 δρχ τον πήγε,αλλά τι μπόρεσε να πουλήσει εκεί ψηλά ; Σε
έξι μήνες το χαρτί κατέρρευσε
στα 5 κατοστάρικα και τώρα γλύφει τις πληγές του.
"Τι λέτε τώρα" αντέτεινε κάποια
άλλη πλευρά." Ο Σταύρος είναι η μεγαλήτερη μορφή, που πήρε
την Λαυρεωτική από τα 2 κατοστάρικα
και την πήγε στις 6.000 δρχ." " Ναι ,αλλά τον κυνηγούσαν
οι χαμένοι με τα πιστόλια και
αναγκάστηκε να επιστρέψει περισσότερα απ`ότι είχε βγάλει από το
κόλπο, ήρθε αμέσως η απάντηση.
Μ`αυτά και αυτά η σύσκεψη οδηγήθηκε σε αδιέξοδο και
αναβλήθηκε για την επόμενη μέρα.
Όταν επέστρεψα στο γραφείο μου,
με περίμενε ένας παππούς.Κι άλλος "πελάτης",σκέφτηκα.
"Πελάτες", στην αργκό του χρηματιστηριακού
ρεπορτάζ,λέμε εκείνους που δεν αρκούνται στην
ανάγνωση του ρεπορτάζ αλλά έρχονται
στα γραφεία ή τηλεφωνούν για να μάθουν κατ`αποκλειστη-
κότητα για κάποιο καλό χαρτί.
Δηλαδή στραβός στραβό οδηγούσε
και είδαν φώς στο λάκκο, άλλα ας όψεται η ευγένεια και η αυταρέσκεια που
παρέχει ο ρόλος του ειδικού.
Ο παππούς όμως δεν ήταν "πελάτης",αλλά
ήρθε για να μου αναγγείλει ότι ο χρηματιστής του
αρνιόταν να του αγοράσει μετοχές
του ΤΙΤΑΝΑ αξίας 15.000 δρχ. Αφού μάταια προσπαθούσα να
του εξηγήσω ότι με 15.000 δρχ
παίρνεις μόνο μια μετοχή του Τιτάνα και τίτλοι της μιας μετοχής
δεν υπάρχουν, η κουβέντα έφτασε
στο πως προέκυψε αυτή η ιδιόμορφη σχέση με το χρηματιστήριο.
Για να μην πολυλογούμε, πριν
από 12 ακριβώς χρόνια όταν ο ασφαλιστής του είπε ορθά κοφτά ότι
είναι μεγάλος για να του προτείνει
ένα ασφαλιστικό πρόγραμμα με 15.000 δρχ. το μήνα , ο παππούς
αποφάσισε να παίξει το τελευταίο
του χαρτί που του απόμενε :να αγοράσει μετοχές .
Τότε ο Τιτάνας (όπως έχει
προσαρμοστεί σήμερα) είχε περίπου 1.000 δρχ. Κάθε μήνα αγόραζε
μετοχές αξίας 15.000δρχ. ,όπως
και όταν μπορούσε,αδιαφορώντας αν η μετοχή είναι στο υψηλά ή
στα χαμηλά της χρονιάς.
Σε μια πλαστική σακούλα μάλιστα
είχε όλους τους τίτλους που είχε αγοράσει όλα αυτά τα χρόνια.
(Σημ.τότε η μετοχές δεν ήταν
αϋλες,αλλά ο επενδυτής έπαιρνε το τίτλο των μετοχών του "στο χέρι",
ένα νομικό έγγραφο,που πιστοποιούσε
την ύπαρξη αντίστοιχων μετοχών στο υποθηκοφυλάκιο)
Οι 180 (15 Χ 12 μήνες) αρχικές
μετοχές ήταν άκοπες για πάνω από 12 χρόνια πράγμα που σημαίνει
ότι δεν είχε εισπράξει ποτέ μερίσματα
και δεν είχε συμμετάσχει σε αυξήσεις κεφαλαίου. Με μια
πρόχειρη ματιά στον ετήσιο οδηγό
του Χρηματιστηρίου διαπίστωσα ότι οι 15 μετοχές μέσα σε
12 χρόνια είχαν γίνει 69.
Οι 180 αρχικές μετοχές είχαν γίνει 828 και σήμερα διαπραγματεύονταν
στις 16.000δρχ. και η αξία τους
έφτανε τα 13 εκατ.δρχ.
Αν ο ασφαλιστής τότε τον είχε
ασφαλίσει με μια μέση ετήσια απόδοση 15%,δεν θα είχε αυτή τη
στιγμή πάνω από 500.000 δρχ.
Αφού του έδωσα το τηλέφωνο της
εξυπηρέτησης μετοχών της εταιρείας,του ζήτησα να περιμένει
λίγη ώρα μέχρι να κατέβει ο φωτογράφος.
Είχα λύσει το πρόβλημα της σύσκεψης που θα γινόταν
την επόμενη μέρα.
Είχα μπροστά μου τον μεγαλύτερο
κερδοσκόπο όλων των εποχών, και ας μην ήξερε κατά που πέφτει
η Σοφοκλέους , η σουβλακερί "Άλπεις"
και τα άλλα γνωστά στέκια των θαμώνων του "ναού" !
(του Κ.Στούπα,Inside Κεφάλαιο,97)
