home > φιλοσοφία > Οι μετοχές αποτελούν μια πραγματική αξία ή όχι
;
home > φιλοσοφία > Οι μετοχές αποτελούν μια πραγματική αξία ή όχι
;
με μια ματιά : τι σας προσφέρουμε 
[ποιοί
είμαστε] [επικοινωνία] [φιλοσοφία]
[αποτελέσματα] [
faq`s ]
[ νέα ] [Χρηματιστήριο
live]
[χρηματιστήριο αθηνών] [ευρώ-νομισματικά]
[φορολογία] [λεξικό*] [links]
*under construction
Για το δίλημμα εάν οι μετοχές
αντιπροσωπεύουν ή όχι μια πραγματική αξία:
Κάθε μετοχή αντιπροσωπεύει ένα
μερίδιο αξίας η οποία αντιστοιχεί στην αξία που έχει η επιχείρηση
της οποίας την μετοχή εξετάζουμε.
Συνεπώς , η μετοχή είναι μια πολύ « χειροπιαστή » αξία. (με την
προϋπόθεση ότι είναι εταιρεία
τοις προκοποίς)
Στο χρηματιστήριο απλώς « παίζεται
» η « αποτίμηση » της περιουσίας αυτής που περιέχει η μετοχή.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Αν έχουμε μετοχές ενός εργοστασίου,
μπορούμε να πούμε – για χάρη του παραδείγματος-οτι μας ανήκει
π.χ. μια από τις μηχανές. Μας
ανήκει δηλαδή κάτι πολύ συγκεκριμένο που έχει και συγκεκριμένη αξία
(λογιστική).
Στο χρηματιστήριο απλώς μπορεί
να αλλάζει η αποτίμηση αυτής της αξίας.
( Το ίδιο μπορεί να μας συμβεί
π.χ. και με ένα αυτοκίνητο, που έχει μια «αντικειμενική» αξία 5 εκατ.
Μπορεί συγκεκριμένα σήμερα να
βρούμε κάποιον , που θα μας έδινε 6 εκατ. Μπορεί αντίθετα όμως ,
σε μια συγκεκριμένη στιγμή, κάποιος
άλλος να μας έδινε μόνο 4 εκατ. Η διαφορά με τις μετοχές απλώς
είναι, ότι στο αυτοκίνητο ή το
σπίτι σου δεν κάνεις καθημερινή «αποτίμηση» , « αχ ΄πόσο άραγε θα
μπορούσα να το πουλήσω σήμερα
( ; ) » , δεν μετράς καθημερινά μια θεωρητική ζημιά ή ένα κέρδος.
Ετσι κοιμάσαι ήσυχα. Στις μετοχές
έχεις καθημερινή «αποτίμηση»
ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ
Αντίθετα, η κατάθεση στην τράπεζα
έχει στην ουσία λιγότερη «πραγματική» αξία, διότι
το χρήμα από μόνο του δεν έχει
σχεδόν καμία αξία – δηλαδή εννοώ, τι αξία έχει το χαρτονόμισμα
των 10.000 δραχμών; το χαρτί,
το βαμβάκι και το μέταλλο που περιέχει, ίσως να μην αξίζει oύτε
20 δραχμές !!!
Μόνο η εγγύηση της Κεντρικής
Τράπεζας, δηλαδή της Τράπεζας της Ελλάδος (στην ουσία του
Ελληνικού Δημοσίου, της Κυβέρνησης)
δίνει στο χαρτονόμισμα την αξία των 10.000 δρχ.
ΟΜΩΣ:
Στις μεγάλες παγκόσμιες κρίσεις,
μετά από πολέμους ή μεγάλες καταστροφές, το χρήμα πολλές
φορές έχανε τελείως την αξία
του, διότι έχανε βασικές λειτουργίες του (Μέσο διαφύλαξης πλούτου,
Μέσο Συναλλαγών) Τότε,
όποιος είχε πολλά χρήματα, αυτά έχαναν την αξία τους , ενώ όποιος είχε
συμμετοχές σε επιχειρήσεις ή
ακίνητα ,σπίτια ,οικόπεδα έβλεπε την περιουσία του να πολλαπλα-
σιάζεται. (Γη κτλ. είναι
σε ανεπάρκεια, άρα αξία …παντοτινή)
ΟΡΙΣΜΟΣ (θα μας χρειαστεί για
το συμπέρασμα)
Στην οικονομική θεωρία υπάρχουν
τρία είδη συντελεστών παραγωγής (= όλα τα μέσα/πόροι που
συντελούν στην παραγωγή αγαθών/υπηρεσιών
)
1.ΦΥΣΗ ή ΕΔΑΦΟΣ (φυσικές ύλες,
γη)
2.ΕΡΓΑΣΙΑ (ανθρώπινη δραστηριότητα
στην παραγωγική διαδικασία)
3.ΚΕΦΑΛΑΙΟ (ΟΧΙ το χρηματικό
κεφάλαιο !!! , αλλά τα υλικά αγαθά που παράγονται με σκοπό να χρησιμοποιηθούν
στην παραγωγική διαδικασία)
Μερικοί « μοντέρνοι » οικονομολόγοι
θεωρούν ότι υπάρχει και ΤΕΤΑΡΤΟΣ συντελεστής,
η επιχειρηματικότητα , δηλαδή
το «επιχειρηματικό δαιμόνιο» , δραστηριότητα του επιχειρηματία,
αλλά εγώ θεωρώ ότι ανήκει στον
συντελεστή ΕΡΓΑΣΙΑ και δεν είναι αναγκαίος αυτός ο διαχωρισμός.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Εχοντας μια μετοχή «συμμετέχεις»
σε μια επιχείρηση (Ασχέτως πώς αποτιμάται στο χρηματιστήριο)
Αυτή η συμμετοχή αντιπροσωπεύει
μια πραγματική αξία συνδυάζοντας με κάποιο τρόπο
τους 3 συντελεστές παραγωγής
,όπως αναφέρονται στον ορισμό πιο πάνω , δηλαδή 1.ΦΥΣΗ/ΕΔΑΦΟΣ ,
2. ΕΡΓΑΣΙΑ και 3. ΥΛΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ.
Δεν θα αρνηθεί κανείς , πως αυτοί
η συντελεστές έχουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΞΙΑ (χωρίς να είναι εδώ
αναγκαίο, να την αποτιμήσουμε)
την οποία αντλούν από την στενότητα ή ανεπάρκεια, δηλαδή από
την περιορισμένη ποσότητά τους
, που αυτό είναι η βασική αιτία της δημιουργίας του οικονομικού
προβλήματος και η αιτία εμφάνισης
των τιμών, τόσο των αγαθών όσο και των παραγωγικών
συντελεστών. Αν οι παραγωγικοί
συντελεστές δεν ήταν περιορισμένοι, Π.χ. πετρέλαιο, νερό, τροφές
που δίνει η φύση, το έδαφος γενικά
κτλ. αλλά υπήρχαν όλα σε αφθονία, τότε δεν θα υπήρχε κανένα
οικονομικό πρόβλημα. Θα ζούσαμε
στον παράδεισο.
Βλέπεις όμως, ότι το χρήμα από
μόνο του δεν είναι συντελεστής παραγωγής και δεν εμφανίζεται
εδώ πουθενά. Γι `αυτό όπως σου
ανέφερα, σε περιόδους μεγάλης κρίσης βγαίνουν» κερδισμένοι
αυτοί που έχουν οικόπεδα,σπίτια,εργοστάσια
κτλ.(διότι αυτά αντιπροσωπεύουν μια πραγματική
αξία ? συντελεστές παραγωγής,
που είναι σε στενότητα) και όχι αυτοί που έχουν χαρτονομίσματα.
Διότι ένα χαρτονόμισμα των 500
δρχ αυτό καθεαυτό δεν έχει καμία αξία (για την ικανοποίηση αναγκών του
ανθρώπου. Σημασία έχουν τα αγαθά/υπηρεσίες που μπορεί κανείς να αγοράσει
με
Τις 500 δρχ. (αγοραστική αξία)
Στην ουσία το χαρτονόμισμα που έχεις καταθέσει στην τράπεζα είναι μόνο ένα …απλό κομματάκι χαρτί !!!
Υ.Γ. ΔΕΝ χρειάζεται να πανικοβληθείτε
και να πάτε να αποσύρετε τις καταθέσεις σας και να
συμβουλέψετε τους γύρω σας να
κάνουν το ίδιο , αλλά απλώς να καταλάβετε, ότι η αγορά μετοχών
είναι συμμετοχή σε επιχείρηση
(όταν γίνεται σωστά) και ως εκ τούτου είναι επένδυση σε είδος
και όχι απλώς μια διαχείρηση
χρημάτων.
ΤΕΛΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Στην Βολιβία πριν από μερικά
χρόνια (όπως και προσφάτως στην Γιουγκοσλαβία)
υπήρχε τεράστιος υπερπληθωρισμός,
δηλαδή το χρήμα έχανε πολύ απότομα σχεδόν όλη την
αξία του, επειδή τα νομισματοκοπτεία
(με εντολή του κράτους) βγάζαν υπερβολική ποσότητα χρήματος. (βλέπεις
κράτος είναι, ότι θέλει κάνει, θεωρητικά. Εχει θεωρητικά την εξουσία να
τυπώσει όσο χρήμα θέλει. Να μια διαφορά με τους συντελεστές παραγωγής.
Το χρήμα μπορεί να είναι σε «αφθονία» αν το θέλει το κράτος. Απλώς τυπώνει
περισσότερα χρήματα. Αυτά όμως χάνουν την αξία τους)
Στην Βολιβία λοιπόν, είχαν φτάσει
στο σημείο πλέον, στις συναλλαγές π.χ. στις λαϊκές αγορές,
να μην μετρούν τα χαρτονομίσματα,
αλλά να τα ζυγίζουν !!! Ενα κιλό ντομάτες στοίχιζε πάνω
από ένα κιλό… χαρτονομίσματα
!!!
