home >  φιλοσοφία > σοσιαλιστικά λιπάσματα !

    [home]        με μια ματιά : τι σας προσφέρουμε

  [ποιοί είμαστε] [επικοινωνία] [φιλοσοφία] [αποτελέσματα] [ faq`s ]             [ νέα ] [Χρηματιστήριο live]
  [χρηματιστήριο αθηνών] [ευρώ-νομισματικά] [φορολογία] [λεξικό*] [links]          *under construction

• home >  φιλοσοφία > σοσιαλιστικά λιπάσματα !

Ένα παραμύθι, τα σοσιαλιστικά ... λιπάσματα

Μια φορά και έναν καιρό, πριν 20 χρόνια και περισσότερα (τώρα αυτά μοιάζουν σαν 20 αιώνες...)
μια μικρή χώρα, η Ελλάδα, που είχε αρκετά μεγάλη , για το "μπόϊ" της, βαριά βιομηχανία, ήταν
γνωστή σε όλη την Ευρώπη αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο και για την λιπασματοβιομηχανία της.
Ο μεγάλος αυτός βιομηχανικός κλάδος λοιπόν καμάρωνε για τα 4 εργοστάσιά του : τα λιπάσματα
του ομίλου Μποδοσάκη στη Δραπετσώνα, τα λιπάσματα του ομίλου Ανδρεάδη στην Καβάλα, τα
λιπάσματα του ομίλου των Γάλλων (γαλλική πολυεθνική με συμμετοχή Μποδοσάκη) στη Θεσ-
σαλονίκη και τα κρατικά λιπάσματα στην Πτολεμαϊδα της Κοζάνης.
Οι τότε λοιπόν κυβερνήσεις της μικρής Ελλάδας γωναξαν όλους τους σοφούς της χώρας και κάθισαν
να σκεφτούν. - Τι είναι αυτό που μας ενδιαφέρει από την εγχώρια παραγωγή ;
- Να φτάσει στο σημείο να αποκλείσει τις εισαγωγές για να μην πληρώνουμε συνάλλαγμα, είπαν
οι σοφοί...
-Μπράβο,σοφοί μας, το βρήκατε, είπαν οι κυβερνήτες. Και αποφάσισαν:
Η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος θα αγοράζει όλα τα λιπάσματα που παράγουν οι βιομηχανίες μας
στην τιμή που τα πουλάνε, αλλά θα τα πουλάει φθηνότερα στους γεωργούς μας για να τους ενισχύει
και να βοηθάει τη γεωργία μας, και έτσι να μην καταφεύγουν οι γεωργοί μας στις εισαγωγές.
Έτσι και έγινε. Όλα πηγαίνανε καλά και οι λιπασματοβιομηχανίες της μικρής Ελλάδας μεγαλώνανε...
μεγαλώνανε... μεγαλώνανε και έφθασαν στο σημείο να προκαλούν όλες τις άλλες του γύρω κόσμου.
Στα χρόνια όμως που ήρθανε μετά, οι κυβερνήτες (όλοι οι κυβερνήτες της 20ετίας) της μικρής Ελλάδας
νομίζανε ότι είναι σοσιαλιστές. Μόνο οι κυβερνήτες το νομίζανε αυτό και οι κυβερνήσεις τους.
Και επειδή νομίζανε ότι είναι σοσιαλιστικές, πιστεύανε ότι έπρεπε να έχουν και κρατικές λιπασματο-
βιομηχανίες. Φωνάξανε πάλι τους "σοφούς" και τους ρωτήσανε :
-Τι λέτε εσείς, "σοφοί", να κάνουμε δικές μας λιπασματοβιομηχανίες ;
- Όχι, να μην κάνετε. Οι καλοί σοσιαλιστές κρατικοποιούν τις ιδιωτικές. - Μα, και πώς θα το κάνουμε
αυτό , καλοί μας " σοφοί ";
- Εσείς δεν αγοράζετε τα λιπάσματα ; Εσείς δεν τα πληρώνετε ; Ε, να μην τα πληρώνετε κανονικά, και
θα δείτε ότι θα πέσουν έξω. Έτσι και έγινε.
Οι κυβερνήτες (όλοι οι κυβερνήτες της 20ετίας,που λέμε στο παραμύθι), επειδή νομίζανε ότι είναι
σοσιαλιστές , άρχιζαν να στριμώχνουν οικονομικά τις λιπασματοβιομηχανίες.
Για την Αγροτική Τράπεζα, που έπεφτε έξω δίνοντας σε χαμηλότερες τιμές τα λιπάσματα στους
αγρότες, δεν έσκαγαν οι κυβερνήσεις.
Γιατί η Αγροτική Τράπεζα ήταν κρατική και αυτοί ήταν σοσιαλιστές , και έτσι δεν πείραζε.Τις ζημιές
θα τις πλήρωνε ο λαός όπως σε κάθε γνήσια σοσιαλιστική χώρα.
 

Πρώτη έπεσε έξω η λιπασματοβιομηχανία του Ανδρεάδη,επειδή οι κυβερνήτες θέλαν να πάρουν όλο
τον όμιλο.Μετά πέρασε στο κράτος η λιπασματοβιομηχανία του Μποδοσάκη και μετά απέκτησε και
την μονάδα των Γάλλων. Οι διαδικασίες όμως αυτές δεν έχουν και τόσο σημασία για το παραμύθι μας.
Σημασία έχει πως, όταν τις πηρε το κράτος τις μονάδες αυτές, ήταν γεμάτες προβλήματα από τα
στριμώγματα των κυβερνήσεων και των "σοφών¨με τις συμβουλές για για φέσια και κακοπληρωμή.
Τώρα οι κρατικές λιπασματοβιομηχανίες της μικρής Ελλάδας έγιναν τόσο μικρές , όσο και η Ελλάδα.
Και κανείς στον κόσμο δεν τις φοβάται πλέον. Οι γεωργοί αγοράζουν εισγώμενα λιπάσματα , που τα
φέρνει η Αγροτική Τράπεζα προσπαθώντας να βγάλει τις ζημιές της.
Και βεβαίως δεν ασχολείται κανείς με τις κρατικές λιπασματοβιομηχανίες,που έχουν σαν πρώτο σκοπό
τους να βγάζει η μια το μάτι της άλλης.
"Και οι σοσιαλιστές κυβερνήτες" ; θα με ρωτήσετε , "τι κάνουν τώρα οι κυβερνήτες ;"
Οι σοσιαλιστές κυβερνήτες τις άφησαν στο έλεος του θεού λέγοντας ότι έχουμε ελεύθερη αγορά και
δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε.
Άλλωστε , οι κυβερνήτες και οι σοφοί τελείωσαν το χρέος τους. Τις έκαναν όλες κρατικές ...
Και ζούν αυτοί καλά ... και εμείς χειρότερα ...

(ΚΕΦΑΛΑΙΟ,5/96,Γ.Κράλογλου)